1 januari 2020 wensen we elkaar allemaal een gelukkig nieuwjaar. Veel van ons roepen dat het “hun” jaar gaat worden en dat alleen maar beter kan worden. Zelf denk ik dat er veel mooie dingen gaan gebeuren. Ik heb mijn baan opgezegd en ga fulltime in mijn Massagepraktijk werken. Van uit mijn hele hart hoop ik dat we gaan meemaken dat Max Verstappen voor het eerst wereld kampioen wordt. Onze stacaravan is verkocht, we gaan een gave reis maken. Kortom plannen, ideeën en hoop zat. Maar toen…

Vanaf februari krijgen we te maken met een virus. Een virus wat ons wereldwijd bezighoud. Een Virus dat er voor zorgt dat we anders moeten gaan denken, handelen en reageren. Deze omschakeling in onze dagelijkse gang van zaken gaat een stuk langzamer dan het reizen van dit virus. En dus komen we voor enorme uitdagingen te staan!

Er is al veel over het virus geroepen en geschreven. Ik denk niet dat het nodig is dat ik hier nog wat in herhaal. Tenslotte hebben we inmiddels 17,4 miljoen deskundigen in Nederland. 😉 Toch breng ik het volgende graag onder de aandacht. Het Erasmus in Rotterdam schreef een rapport genaamd “De verdeelde Samenleving”. Men heeft onderzoek gedaan naar de effecten op de bevolking welke het virus en de bijbehorende veranderingen en maatregelen veroorzaken. TNO Heeft daarnaast een onderzoek gedaan naar de impact van de corona-crisis op werknemers. Na de eerste lockdown evalueren zij de cijfers van 2020 ten opzichte van 2019.  Ook het Nationaal Centrum Preventie Stress en Burn-out luid de noodklok. Zij geven aan dat het stijgende ziekteverzuim een voorbode is van nieuwe epidemie, een Burn-out-epidemie.

Deze drie organisaties geven eigenlijk allemaal het zelfde aan. Er is een verhoogd stress en angstniveau. Elke organisatie bekijkt en beredeneerd de cijfers vanuit zijn eigen kennisgebied. Toch kunnen we niet ontkennen dat er een hoop gebeurd op dit moment. Niet alleen met ons zelf maar ook met de mensen om ons heen. In de fase waarin we nu zitten wordt er veel van iedereen gevraagd. De zorg loopt over, de ouderen zijn eenzamer, kinderen groeien op met mondkapjes, niet meer knuffelen, thuis onderwijs, thuiswerken, spatschermen in winkels, sport zonder toeschouwers, geen kunst en cultuur, geen vakantie en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Toch zal een deel van de samenleving ervaren dat ze minder mogen, minder hoeven en meer tijd thuis hebben. Aan alle nadelen zit altijd een klein voordeel.

Waarom de noodklok luiden? Het gaat toch goed allemaal? We redden het toch? Naar omstandigheden is het toch best oké? Dat klopt. We doen het allemaal fantastisch met elkaar. Toch zijn er veel verantwoordelijkheden verschoven. Deze verschuiving in verantwoordelijkheden vergt veel van ons aanpassingsvermogen en dit kost veel energie en levert stress op. Zoveel stress dat men een stijging van 40% aan burn-out patiënten verwacht. Een stijging van 40% is echt enorm! En stel nou dat men het verkeerd heeft en de stijging maar 20% is? Wat zal de impact zijn op huishoudens, werkplekken, scholen en…. De ZORG!? Denk daar eens over na. Ik denk niet dat de gevolgen te overzien zijn.

Burn-outs zijn er in verschillende maten en vormen. Sommige mensen zijn met een paar maanden weer op de been, anderen hebben tot 2 jaar nodig. Arboned gaat uit van een gemiddelde van 8 maanden. Na deze termijn wordt er weer langzaam opgestart en gere-integreerd. Als mens wil je niet zover komen, maar als werkgever wil dit ook niet. Werkgever en werknemer moeten bewust samenwerken om het ziekteverzuim laag te houden en burn-out te voorkomen. Juist in deze tijd waarin we veel van elkaar verwachten maar elkaar minder zien en spreken. Wanneer je met elkaar blijft praten ( een email is niet praten ) hoor je veel meer! Je werkgever kan niet ruiken dat jij overloopt, niet goed in je vel zit of ziek bent. Maar een werknemer kan niet raden dat jij er als werkgever ook maar een mens bent en ook druk bent met het wennen aan een veranderende werkomgeving. Kortom blijf communiceren!

Voor 2021 hoop ik dat we met zijn allen sterk genoeg zijn om het virus te remmen, dat wij weer kunnen bepalen hoe we invulling aan onze activiteiten geven. Daarnaast hoop ik dat we allemaal lekker op vakantie kunnen, zodat er echt even ontspannen kan worden. Ook hoop ik dat mijn Massagepraktijk mag groeien, groeien naar een plek waar nog meer mensen zich fijn en op hun gemak voelen. Waar ze terecht kunnen voor advies, een praatje of een fijne massage. Owwja.. ik hoop uiteraard ook dat Max Verstappen dan nu wel Wereldkampioen gaat worden. 😉

Van gedachten wisselen? De koffie staat klaar!

Overige Bronnen:

https://eenvandaag.avrotros.nl/item/meer-werkenden-met-stress-en-burn-outklachten-tijdens-tweede-golf-dit-kan-bijna-niemand-aan/

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *